Właściwości węglanu ceru(III).
Nr CAS | 537-01-9 |
Wzór chemiczny | Ce2(CO3)3 |
Masa molowa | 460,26 g/mol |
Wygląd | białe ciało stałe |
Temperatura topnienia | 500 ° C (932 ° F; 773 K) |
Rozpuszczalność w wodzie | nieistotny |
Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia GHS | H413 |
Zwroty wskazujące środki ostrożności GHS | P273, P501 |
Temperatura zapłonu | Niepalny |
Węglan ceru(III) o wysokiej czystości
Rozmiar cząstek (D50) 3〜5 μm
Czystość ((CeO2/TREO) | 99,98% |
TREO (całkowite tlenki metali ziem rzadkich) | 49,54% |
Zawartość zanieczyszczeń RE | ppm | Zanieczyszczenia inne niż REE | ppm |
La2O3 | <90 | Fe2O3 | <15 |
Pr6O11 | <50 | CaO | <10 |
Nd2O3 | <10 | SiO2 | <20 |
Sm2O3 | <10 | Al2O3 | <20 |
Eu2O3 | Nd | Na2O | <10 |
Gd2O3 | Nd | CL¯ | <300 |
Tb4O7 | Nd | SO₄²⁻ | <52 |
Dy2O3 | Nd | ||
Ho2O3 | Nd | ||
Er2O3 | Nd | ||
Tm2O3 | Nd | ||
Yb2O3 | Nd | ||
Lu2O3 | Nd | ||
Y2O3 | <10 |
【Opakowanie】 25 kg/worek Wymagania: odporne na wilgoć, wolne od kurzu, suche, wentylowane i czyste.
Do czego służy węglan ceru(III)?
Węglan ceru(III) stosuje się do produkcji chlorku ceru(III) oraz w lampach żarowych. Węglan ceru stosuje się także do produkcji katalizatorów samochodowych i szkła, a także jako surowiec do produkcji innych związków ceru. W przemyśle szklarskim uważany jest za najskuteczniejszy środek polerujący szkło do precyzyjnego polerowania optycznego. Służy również do odbarwiania szkła poprzez utrzymywanie żelaza w stanie żelaznym. Zdolność szkła domieszkowanego cerem do blokowania światła ultrafioletowego jest wykorzystywana w produkcji wyrobów ze szkła medycznego i okien lotniczych. Węglan ceru jest ogólnie dostępny natychmiast w większości ilości. Ultrawysoka czystość i kompozycje o wysokiej czystości poprawiają zarówno jakość optyczną, jak i użyteczność jako standardy naukowe.
Nawiasem mówiąc, liczne komercyjne zastosowania ceru obejmują metalurgię, szkło i polerowanie szkła, ceramikę, katalizatory i luminofory. W produkcji stali stosuje się go do usuwania wolnego tlenu i siarki poprzez utworzenie stabilnego tlenosiarczku i wiązanie niepożądanych pierwiastków śladowych, takich jak ołów i antymon.