Trisiarczek antymonu | |
Wzór molekularny: | Sb2S3 |
Nr CAS | 1345-04-6 |
Kod H.S: | 2830.9020 |
Masa cząsteczkowa: | 339,68 |
Temperatura topnienia: | 550 stopni Celsjusza |
Temperatura wrzenia: | 1080-1090 stopni Celsjusza. |
Gęstość: | 4,64 g/cm3. |
Prężność pary: | 156 Pa (500 ℃) |
Zmienność: | Nic |
Waga względna: | 4,6 (13 ℃) |
Rozpuszczalność (woda): | 1,75 mg/l (18 ℃) |
Inni: | rozpuszczalny w chlorowodorku kwasowym |
Wygląd: | czarny proszek lub srebrno-czarne małe bloki. |
O trójsiarczku antymonu
Odcień: Zgodnie z różnymi rozmiarami cząstek, metodami produkcji i warunkami produkcji, bezpostaciowy trisiarczek antymonu ma różne kolory, takie jak szary, czarny, czerwony, żółty, brązowy i fioletowy itp.
Temperatura ognia: Trisiarczek antymonu łatwo ulega utlenieniu. Jego temperatura zapłonu – temperatura, w której rozpoczyna się samonagrzewanie i utlenianie w powietrzu, zależy od wielkości jego cząstek. Gdy wielkość cząstek wynosi 0,1 mm, temperatura pożaru wynosi 290 stopni Celsjusza; gdy wielkość cząstek wynosi 0,2 mm, temperatura pożaru wynosi 340 stopni Celsjusza.
Rozpuszczalność: Nierozpuszczalny w wodzie, ale rozpuszczalny w kwasie solnym. Ponadto może również rozpuścić się w gorącym stężonym kwasie siarkowym.
Wygląd: Nie powinno być żadnych zanieczyszczeń, które można rozpoznać na podstawie wzroku.
Symbol | Aplikacja | Zawartość Min. | Element kontrolowany (%) | Wilgoć | Bezpłatna siarka | Rozdrobnienie (siatka) | ||||
(%) | Sb> | S> | Jak | Pb | Se | Maks. | Maks. | >98% | ||
UMATF95 | Materiały cierne | 95 | 69 | 26 | 0,2 | 0,2 | 0,04 | 1% | 0,07% | 180(80µm) |
UMATF90 | 90 | 64 | 25 | 0,3 | 0,2 | 0,04 | 1% | 0,07% | 180(80µm) | |
UMATGR85 | Szkło i guma | 85 | 61 | 23 | 0,3 | 0,4 | 0,04 | 1% | 0,08% | 180(80µm) |
UMATM70 | Zapałki | 70 | 50 | 20 | 0,3 | 0,4 | 0,04 | 1% | 0,10% | 180(80µm) |
Stan opakowania: beczka na ropę (25 kg), pudełko papierowe (20, 25 kg) lub zgodnie z wymaganiami klienta.
W jakim celu stosuje się trisiarczek antymonu?
Trisiarczek antymonu (siarczek)jest szeroko stosowany w przemyśle wojennym, w tym w prochu strzelniczym, szkle i gumie, fosforze zapałkowym, fajerwerkach, dynamicie zabawkowym, symulowanej kuli armatniej i materiałach ciernych i tak dalej jako dodatek lub katalizator, środek przeciw zaczerwienieniu i stabilizator ciepła, a także jako środek płomieniowy opóźniający synergetyk zastępujący tlenek antymonu.